mpara titlon

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Ξηρά παλαιωμένο κρέας. Ποιο είναι το νόημά του?

   Τι είναι στην πραγματικότητα το ξηρά παλαιωμένο κρέας; Τι το κάνει διαφορετικό και ακριβότερο από τα υπόλοιπα είδη κρέατος;
   Η μέθοδος του παλαιωμένου κρέατος ήταν η πιο γνωστή μέχρι και τη δεκαετία του 60’, μέχρι που έγινε πλέον διαθέσιμη η συσκευασία σε κενό αέρος. Η μέθοδος του κενού αέρος καθιστά οικονομικότερη, για τους κρεοπώλες και τους παραγωγούς, τη παλαίωση και διατήρηση του κρέατος και την διανομή του, το οποίο το έκανε να προτιμηθεί και να ξεπεράσει τη διαδικασία της ξηρής παλαίωσης. Όταν παλαιώνεται σε κενό αέρος,  η υγρασία και το βάρος διατηρείται και το χρονοδιάγραμμα για τη παλαίωση μικραίνει. Το μοσχάρι παλαιώνετε σε 7-21 ημέρες. Είναι σαφώς διαφορετικό από τη ξηρά παλαίωση και πολλοί chef επισημαίνουν ότι η γεύση και η αίσθηση είναι διαφορετική. 
   Η ξηρά παλαίωση απαιτεί ολόκληρο ή μισό ζώο ή επιλεγμένα κομμάτια που τοποθετούνται σε ράφια σε δωμάτια με ελεγχόμενη θερμοκρασία, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Καθώς το κρέας μένει στο απαιτούμενο χρονικό διάστημα, τα ένζυμα και τα “καλά βακτήρια” δραστηριοποιούν τη διαδικασία κατάρριψης του συνθετικού ιστού και μετατρέπουν τα μεγάλα μόρια πρωτεΐνης σε μικρότερα, που το καθιστούν νοστιμότερα. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει τις πρώτες 14 ημέρες. Μαλακώνει το κρέας και ενισχύει τη γεύση του. Οπότε γιατί μερικοί chef και κρεοπώλες καυχιούνται για τα παλαιωμένα κρέατα ηλικίας ημερών, εβδομάδων και μηνών;   
   Η μονάδα παραγωγής Hannan Meat που δραστηριοποιείται στη Βόρειο Ιρλανδία, είναι η πρώτη “αποθήκη” του αλατιού Ιμαλάιων στην Ευρώπης, που χρησιμοποιήθηκε για τη παλαίωση του κρέατος. Η περίοδος παλαίωσης κυμαίνεται από 28-45 ημέρες. Ο Peter Hannan, ιδρυτής της Hannan Meat, υποστηρίζει ότι για να πετύχεις ένα σωστό παλαιωμένο κρέας με τη διαδικασίας της ξήρανσης πρέπει να υπάρχει έλεγχος. Ο ίδιος αναφέρει “Πολλοί κρεμάνε ένα κομμάτι κρέας σε ένα ξηρό δροσερό δωμάτιο και λένε ότι έχουν ένα παλαιωμένο κρέας. Τεχνικά είναι παλαιωμένο, αλλά δεν έχει υποστεί τον απαραίτητο έλεγχο”.
   Στις αποθήκες αυτές, υπάρχει o απαραίτητος έλεγχος. Μετά από μίας 6ετή μελέτη για τον καλύτερο τρόπο ξηράς παλαίωσης του κρέατος, η διαδικασία που ακολουθούν έχει μια σειρά από παράγοντες που διασφαλίζουν τη καλή ποιότητα του κρέατος που παράγουν. Ο
Peter Hannan αναφέρει επίσης “Υπάρχουν πολλοί μέθοδοι ξηρής παλαίωσης του κρέατος, όπως με το φως, με τον αέρα και τη θερμοκρασία. Η μέθοδος του αλατιού όμως είναι αυτή που ελέγχει τη δράση των βακτηρίων”.
   Ο
Peter Hannan και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι το αλάτι Ιμαλάιων περιέχει 98,5% Χλωριούχο Νάτριο, είναι αυτό που υποβαθμίζει λιγότερο τη ποιότητα του κρέατος.
   Αλλά ποια είναι πραγματικά η σημασίας της αφαίρεσης της υγρασίας στη ξηρά διαδικασίας παλαίωσης; Ο
Peter Hannan απαντά “Αρκεί να σκεφτούμε ότι, όταν κάνουμε jeux ή reduction, καθώς μειώνεται η υγρασία, η γεύση συμπυκνώνεται. Αυτό είναι και ο σκοπός της διαδικασίας αυτής, να συγκεντρώσει την γεύση”.
   Έτσι, όσο περισσότερο είναι παλαιωμένο ένα κρέας, τόσο πιο γευστικό είναι. Με την πάροδο 15 ημερών, τα “καλά” βακτήρια καταπολεμούν τα “κακά” βακτήρια , τα οποία με τη πάροδο του χρόνου μειώνονται. Τα “κακά” βακτήρια αναλαμβάνουν να δώσουν στο κρέας μια γλοιώδη υφή και η ποιότητα του ξηρά παλαιωμένου κρέατος είναι συνώνυμο με τη διαδικασία της ξηράς παλαίωσης. Ο
Peter Hannan αναφέρει “Αυτό είναι πολύ κοινό στους ανθρώπους και είναι αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι για τη ξηρά παλαίωση του κρέατος, αλλά είναι αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε. Καθώς ο χρόνος περνά, μία μουχλιασμένη και ταγγύς γεύση επέρχεται στο κρέας, κάτι που θέλουμε να αποφύγουμε”.
   Η ομάδα του Hannan έχει δοκιμάσει τη διαδικασία γήρανσης του κρέατος έως 72 ημέρες. Ο
Peter Hannan είπε ”Εμείς δεν  το προωθούμε ως το Grand Cru, επειδή το πάνελ γεύσης μας δεν μπορεί να δείξει με συνέπεια και ευδιάκριτα ότι είναι καλύτερο. Και το υπόλοιπο όφελος είναι δύσκολα αναγνωρίσιμη σχετικά με τις  τελευταίες 42 ημέρες”. Παρόλα αυτά η ομάδα δε πτοείται. Είναι έτοιμοι να δοκιμάσουν κρέατα παλαίωσης μέχρι και 100 ημέρες. Ο Peter Hannan ανέφερε, ότι θα μπορούσε να είναι μία έκπληξη, θα μπορούσε να γίνει λίγο ποιο “funky”, ποτέ δε ξέρουμε.
   Κατά την άποψη του
James Golding, το ξηρά παλαιωμένο κρέας είναι προϊόν υψηλής ποιότητας. Ως chef του The Pig στο Hampshire, δεν είναι άγνωστο γι ‘αυτόν η χρήση του ξηρά παλιωμένου κρέατος. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, “Δεν χρησιμοποιούμε κρέας το οποίο δεν έχει σιτέψει και συνήθως το αφήνουμε για 32 ημέρες. Αυτό εντείνει τη γεύση και μαλακώνει τις ίνες, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η γεύση και να βελτιώνεται η ποιότητα όταν μαγειρεύεται.   
   Το εστιατόριο του υπερηφανεύεται για τη παραγωγή των δικών του προϊόντων αλλαντοποιίας από το ξηρά παλαιωμένο κρέας. Συνεργάζεται με τοπικούς κρεοπώλες και παραγωγούς του Hampshire, το The Pig προσφέρει μια γκάμα από παστό χοιρινό κρέας μακράς παλαίωσης, που με τη 12-18 μηνών παλαίωση με τη διαδικασία του αέρα, παράγουν τα Bresaola και το Red wine Salami. Λόγο του περιορισμένου χώρου, το The Pig συνεργάζεται με τον νέας γενιάς κρεοπώλη του New Milton Allan Bartlett. O James Golding αναφέρει “Ο Allan μας βοηθά να παράγουμε αλλαντικά με την επωνυμία “Α Pinch of Salt”. Επίσης διατηρεί τα παλαιωμένα κρέατα μας σε ένα ψυγείο κρέατος 80 ετών”.
   Το περισσότερο ξηρά παλαιωμένο κρέας τους είναι 52 ημερών. Ο
James Golding ανέφερε “Θα λέγαμε ότι είναι ενδιαφέρον, καθώς βγάζει μια μυρωδιά και γεύση μουχλιασμένου (στα λογικά πλαίσια), αλλά ήταν αρκετά σκληρό για να μαγειρευτεί. Κατά τη γνώμη μου 32-38 ημέρες είναι ο μαγικός αριθμός παλαίωσης”. Θα προτιμούσε όμως ο James Golding το ξερά παλαιωμένο κρέας αντί του απλού συσκευασμένου παλαιού κρέατος. Σχετικά με αυτό αναφέρει “Κάθε μέρα, είναι εξαιρετικό προϊόν ανώτερης ποιότητας, με πραγματική γεύση και παράγει τη καλύτερη ποιότητα μαγειρεμένου κρέατος”.
  
O Andy McLeish, executive chef του βραβευμένου με αστέρι Michelin εστιατορίου Chapter One στo Lockbottom, εκτιμά την αξία που δίνει στο κρέας η ξηρά παλαίωση. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το  Αγγλικό βόειο κρέας με την ξηρά παλαίωση παίρνει μια πραγματικά γήινη γεύση. Προφανώς το κρέας αυτό πρέπει να είναι εξαιρετικής ποιότητας, διότι δεν αξίζει να παλαιωθεί ένα κακό κομμάτι κρέας με τη μορφή ξήρανσης.
   Πιστεύει ότι η εμπορική πτυχή της ξηράς παλαίωσης του κρέατος αποτελεί πρόβλημα. Αναφέρει ότι γίνεται μη εμπορικό λόγο της απώλειας βάρους και λόγο της επεξεργασίας που πρέπει να δεχτεί (αφαίρεση των ξεραμένων στρωμάτων) πριν μαγειρευτεί. Η μεγαλύτερη ποσότητα που χρησιμοποιείται στο εστιατόριο
Chapter One είναι εισαγόμενο αεροστεγώς συσκευασμένο παλαιωμένο βόειο κρέας. Αναφέρει πως έχει πολύ καλά αποτελέσματα και ότι το προϊόν μπορεί να διατηρηθεί έως και 3 μήνες. 
   Με τη πάροδο του χρόνου το κρέας συρρικνώνεται με τη μείωση της υγρασίας, ενώ η τιμή μένει ίδια. Το επιχείρημα είναι «ποιότητα έναντι της τιμής». Αν αναρωτιέστε γιατί να αγοράσετε κάτι που κοστίζει περισσότερο και να πάρετε λιγότερη ποσότητα, τότε το νόημα είναι ότι δίνετε περισσότερα για να αγοράσετε πιο νόστιμο κρέας.
   Η ξηρά παλαίωση είναι μαγειρική μεγαλοφυΐα ή είναι απλώς ματαιοδοξία των
chef; Φαίνεται λοιπόν ότι η διαδικασία αυτή ισχύει τη γεύση του προϊόντος, φυσικά με κάποιο κόστος. Με τους σωστούς ελέγχους, μπορεί να παραχθεί υψηλής ποιότητας κρέας με τη παραδοσιακή μέθοδο. Όπως πολλά πράγματα και αυτό είναι στη προτίμηση των chef.
   Ο
Peter Hannan είπε “Κατά τη γνώμη μου είναι περισσότερο πλεονέκτημα παρά μειονέκτημα, γιατί αυξάνεις μεν τη τιμή σε ένα προϊόν, αλλά του δίνει μια πολύ, πολύ υψηλή ποιότητα”.

By. Mamulian Artur


Πηγή
: http://www.thestaffcanteen.com

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

15 Μυστικά που δε μας μαθαίνουν στις σχολές μαγειρικής.

   Τα πράγματα που μπορεί να μάθει κάποιος εκτός σχολής είναι ίσως τα σημαντικότερα. Οι σχολές μαγειρικής φυσικά δεν αποτελούν εξαίρεση. Χωρίς πρακτική εξάσκηση μέσα στην κουζίνα για να μάθετε το "πως" , μάλλον θα βγείτε από το παιχνίδι, παρά να πρωταγωνιστείτε.
   Έτσι, για να καταλάβετε τι δεν διδάσκεστε στις δημοφιλείς ,κατά τα άλλα, γαστρονομικές αίθουσες των ακαδημιών, συμβουλευτήκαμε καθέναν από τους πρώην εκπαιδευτές της
CIA, που εγκατέλειψαν τις σχολές της Le Gordon Blue και εκλεκτούς Chef που παρέλειψαν τις σχολές εντελώς. Ορίστε λοιπόν, 15 μυστικά που δεν περιλαμβάνονται σε μια εκπαίδευση των 50.000$.

Επανάληψη
   Η ζωή ενός
Chef είναι σαν το “Groundhog Day”. Η ίδια, πραγματικά. Ξανά και ξανά η ίδια. Μπορεί να σας έχουν δείξει πώς να καθαρίσετε ένα κρεμμύδι μια φορά, αλλά όχι το πώς να τα καθαρίσετε 1000 φορές.

Να μην φοβάστε τα μαχαίρια
   Θα κοπείτε, θα μαχαιρωθείτε, θα γεμίσετε ουλές και θα νιώσετε κάθε είδους αίσθηση που έχει να κάνει με το κόψιμο και το αίμα. Αν έχετε το φόβο, το μόνο που θα πετύχετε είναι να βλάψετε τον εαυτό σας περισσότερο. Δε θα συναντήσετε κανέναν να κόβει τα δάχτυλα του στη σχολή μόνο και μόνο για να σας κάνει πλάκα.

Την αίσθηση του επείγοντος
   Μία τάξη κινείται στη μισή ταχύτητα. Αντιθέτως μια κουζίνα κινείται στη πέμπτη ταχύτητα με το στροφόμετρο στο κόκκινο.


Προετοιμασία ανά κλίμακα
   Καλή τύχη στη προετοιμασία για το
banquet 200 ατόμων.

Η “λαϊκή γλώσσα” της κουζίνας
   Τα περισσότερα λεξικά στις σχολές μαγειρικής δεν περιλαμβάνουν την έκφραση “είσαι άχρηστος”.

Τον τεμαχισμό
   Αν οι εταιρίες δεν τεμάχιζαν τα κρέατα και δεν σας τα έφερναν έτοιμα συσκευασμένα, είμαστε σίγουροι πως δε θα ξέρατε τι να κάνετε αν ξαφνικά σας φέρουν ένα ολόκληρο ζώο.

Εμπιστοσύνη
   Εάν πρόκειται να μπείτε στο χορό της κουζίνας, πρέπει να έχετε ένα σταθερό βήμα, το οποίο αποκτάται με την εμπειρία. Σε κρίσιμες καταστάσεις οι θεωρίες δε θα βοηθήσουν τη βάρκα να ξεπεράσει την καταιγίδα.

Συνεργασία
   Το μαγείρεμα είναι ένα ομαδικό άθλημα. Οι συμπαίκτες σας όμως δεν παίζουν με τους κανόνες του καθηγητή σας.

Συνταγολογία
   Μπορεί να γνωρίζεται λεπτομερώς την ιστορία, τα συστατικά και τη σύνθεση ενός πιάτου, όμως το να εκτελέσετε τη συνταγή σε μεγάλο όγκο θέλει μια ιδιαίτερη δεξιότητα.

Ο χαμηλός μισθός
   Θα πληρώνεστε τόσο, όσο ο τύπος που μόλις σηκώθηκε από την άκρη του δρόμου. Καλή τύχη λοιπόν με τα δανεικά σας.

Το πόσο επώδυνο είναι
   Η φθορά και το δάκρυ μέρα με τη μέρα στο σώμα, το μυαλό και στις σχέσεις σας, δε μπορεί να διδαχτεί σε καμία σχολή.

Πώς να ενώσετε τα κομμάτια μαζί
   Φεύγοντας από τη σχολή θα έχετε σίγουρα ένα σετ από εργαλεία, αλλά μέσα σε λίγο καιρό σε μία κουζίνα θα μάθετε να τα χειρίζεστε μαζί. Σαν να είστε χταπόδι σε μια κουζίνα.

Πώς να τραβήξετε την προσοχή
   Οι δεξιότητες με το μαχαίρι δε θα σας πάνε μπροστά. Το καλό γυάλισμα της “φούσκας” όμως, είναι κάτι που θα εκτιμηθεί από τους προϊσταμένους σας. Θα εκπλαγείτε όταν μάθετε τι είναι τελικά αυτό που έχει αξία σε μία κουζίνα.

Δεν σταματάτε ποτέ
   Δεν υπάρχουν ρεπό, άδειες, διακοπές, γιορτές ή γενικά ο χρόνος για μια ανάσα.

By. Mamulian Artur

Πηγή: http://www.thrillist.com/

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Ο Marc Vetri συμβουλεύει τους νέους σεφ.


    Όταν ήμουν νέος, το σπίτι μου έμοιαζε σαν το μέρος όπου όλοι οι φίλοι μου ερχόντουσαν να συμβουλές. Οι γονείς μου είχαν ένα δικό τους τρόπο να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, κάτι που οι υπόλοιποι γονείς φαινόταν να μην μπορούν να ελέγξουν. Θυμάμαι τους φίλους μου, όταν ερχόντουσαν σπίτι μου, να καταλήγουν πάντα να ζητάνε συμβουλές από τος γονείς μου. Η απάντηση που έπαιρναν συνήθως ήταν ευθύς και συνήθως σκληρή, αλλά πάντα ειλικρινής. Δεν ήταν πάντα αυτό που οι φίλοι μου ήθελαν να ακούσουν, αλλά ήταν σίγουρα αυτό που έπρεπε να ακούσουν! 

   Είναι αστείο το πώς τα φέρνει η ζωή, που τώρα εγώ βρίσκομαι στον ρόλο των γονέων μου και έγινα ένας σύμβουλος του είδους.  Είμαι στο σημείο της καριέρας μου, έχουν περάσει 2 δεκαετίες που βρίσκομαι σε επαγγελματική κουζίνα, όπου πολλοί νέοι σεφ και μάγειρες έρχονται σε μένα, είτε μου στέλνουν e-mail, είτε μου γράφουν γράμματα, και μου ζητάνε συμβουλές.

"Πώς πετυχαίνεις σε μια επιχείριση;"
"Πώς ξεκίνησα και πώς πρέπει να ξεκινήσουν αυτοί;"
"Ποιος είναι μια καλή πορεία να ακολουθήσουν;"
"Πόσα χρήματα πρέπει να βγάλω;"

   Ενώ όλοι ζητάνε συμβουλές, το γεγονός είναι ότι συνήθως δεν τους αρέσει αυτό που ακούνε. Mπορώ να καταλάβω, αν κάποιος από αυτούς θα τα καταφέρει στην βιομηχανία, μετά από λίγα λεπτά μαζί τους.  Έτσι προκειμένου να επιταχυνθεί η διαδικασία, σκέφτηκα να σημειώσω μερικούς "μεζέδες" που μπορεί να βοηθήσουν έναν νέο σεφ στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Εάν εξακολουθείτε να θέλετε να  ανοίξετε ένα εστιατόριο μετά από αυτό που θα διαβάσετε, πιστεύω πως θα έχετε μια καλή ευκαιρία να το καταφέρετε. Ας ξεκινήσουμε. 

1) Κανείς δε νοιάζεται για το βιογραφικό σας. 

   Δεν θέλουν να μάθουν μόνο, ότι πέρασες 2 μήνες μαζεύοντας βότανα από τους κήπους του Noma και 3 μήνες να τρίβεις το πάτωμα στο Alinea με μια οδοντόβουρτσα. Θα με ενδιέφερε να μάθω ότι δούλευες τα 3 τελευταία χρόνια σε ένα bar-restaurant και ξέρεις να ψήνεις ένα medium-rare burger όπως κανείς άλλος στον κλάδο. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να δουλέψει σε μένα. Αυτή την εποχή, εγώ προσωπικά δε προσλαμβάνω ποτέ κάποιον, χωρίς να χρειάζεται να περάσει μερικές μέρες μαζί μας, για να δούμε τι είναι ικανός να κάνει πραγματικά από αυτά που αναφέρουν. Οπότε, είναι σοφό, όταν αναφέρει κάποιος ότι έχει δουλέψει ένα χρόνο σε κρεοπωλείο, να είναι σε θέση να σφάξει ένα ζώο.

2) Μην ανησυχείτε για το τι μπορεί να πληρώνεστε.

   Ότι σκέφτεστε πρέπει και να το κάνετε. Είναι λάθος. Πηγαίνετε σε μέρη που θέλετε να εργαστείτε και περιμένετε για ευκαιρίες εκεί. Αυτά είναι τα μέρη που θα σας πλάσουν σε έναν σεφ. Περίμενα κάθε μέρα για 2 εβδομάδες έξω από το Wolfgang Puck's Granita, μέχρι να με αφήσουν να κάνω stage εκεί. Έκατσα για stage εκεί για 6 εβδομάδες ώσπου με προσέλαβαν... για ψίχουλα. Αλλά εκεί ήταν το σχολείο μου. Εκεί είναι που έμαθα όλα τα βασικά και το πώς να δουλεύω σε επαγγελματική κουζίνα. Πήγαινα από νωρίς για να μάθω το κρεοπωλείο, να κάνω ζωμούς και παραγγελίες. Χωρίς αυτήν την εμπειρία δε θα ήμουν σε θέση να κάνω όλα αυτά τα πράγματα που ακολούθησαν. Πηγαίνοντας κάπου για τα χρήματα είναι κατά τη γνώμη μου κάτι λάθος. 

3) Η ηθική και η στάση που κρατάμε στον χώρο εργασίας είναι το παν. 

   Είναι το μόνο που έχει σημασία. Είναι προτιμότερο να έχω μια μέτρια μαγείρισσα με ηθική εργασίας και σωστή στάση  παρά ένα ταλαντούχο παιδί-θαύμα με ανήθικη συμπεριφορά οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας. Αυτό θα κάνει μια ομάδα σε ένα εστιατόριο πάντα καλύτερη. Δε μπορώ να σας πω, πόσοι καλοί μάγειρες πέρασαν από το εστιατόριο μου και δεν στέριωσαν λόγο της στάσης τους. Και μαντέψτε. Μετά από 2, 3, 4 χρόνια αυτοί οι μάγειρες είναι ακόμα μάγειρες. Θα εξακολουθούν να διαμαρτύρονται για το πόσο όλοι οι άλλοι είναι χάλια γύρω τους. Αν είστε ένας αρχή-μάγειρας (όχι σεφ) στα 25 και στα 35 συνεχίζεται να είστε, ήρθε η ώρα να κοιτάξετε στον καθρέφτη. Μπορώ να εγγυηθώ ότι ΕΣΕΙΣ είστε το πρόβλημα και όχι κάποιος άλλος.

4) Μάθετε τα βασικά. 

   Είχα κάποτε έναν μάγειρα που έφερνε μαζί του βιβλία μοντέρνας ισπανικής κουζίνας και ήθελε να δοκιμάσει συνταγές, όπως χαβιάρι μάνγκο και χώμα σοκολάτας. Του είπα κάποια στιγμή "Hey, πως θα σου φαινόταν να μάθεις πρώτα να μπλανσάρεις ένα καταραμένο καρότο, να μαγειρεύεις το κρέας στη σωστή θερμοκρασία, να ξαφρίζεις έναν ζωμό και να δένεις μια κότα; Τότε και μόνο τότε μπορείς να προχωρήσεις και να μάθεις τις υπόλοιπες τεχνικές." Πιστέψτε με όταν σας λέω ότι ο José Andrés είναι ο master των βασικών τεχνικών σε μια κουζίνα. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να είμαστε και εμείς σαν αυτόν. 

5) Ποτέ μη νομίσετε ότι γνωρίζεται περισσότερα από κάποιον άλλον.

   Μαθαίνω από το προσωπικό μου όσα μαθαίνουν και αυτοί από μένα. Εμπνέομαι περισσότερο θα έλεγα απ΄ ότι τους εμπνέω εγώ. Ποτέ δε μπορείς να σταματήσεις να μαθαίνεις. Και αν νομίζετε ότι δε μπορείτε να ακούσετε έναν σερβιτόρο ή έναν λαντζιέρη όταν σας λένε πώς να βελτιώσετε κάτι, κάνετε σίγουρα λάθος.  

6)  Εάν επιλέξατε την μαγειρική και στην εστιατορική μόνο και μόνο για να γίνετε το επίκεντρο στην τηλεόραση, κάντε σε όλους μας μια χάρη, σταματήστε... κάντε μεταβολή.. και φύγετε μακριά. 

   Η τηλεόραση είναι αλήθεια ότι έχει κάνει καλό σε μένα και σε όλους όσους εργάζονται στο εστιατόριο. Αυτό που θέλω να καταλάβετε είναι ότι αυτοί οι επιτυχείς σεφ είναι ακόμα σεφ. Είναι στο αίμα τους.  Εάν η τηλεόραση με κάποιον τρόπο φύγει, οι άνθρωποι αυτοί θα είναι ακόμη στις κουζίνες τους. Έχουν περάσει χρόνια μαθαίνοντας την τέχνη τους, εργάστηκαν σκληρά, έκαναν θυσίες και μελέτησαν. Αξίζουν να δείχνουν στον κόσμο τι μελιτζάνα να επιλέξουν στο σούπερ μάρκετ ή πώς να "χαϊδεύουν" μια ντομάτα, διότι έχουμε κερδίσει αυτή τη γνώση. Για να τα καταφέρεις σε αυτήν την βιομηχανία πρέπει να ΑΓΑΠΑΣ τη μαγειρική διαχρονικά. Πρέπει να είναι το πάθος της ζωής σας και να είστε έτοιμοι να κάνετε θυσίες για αυτήν. Το να πάτε στην επαγγελματική μαγειρική, γιατί νομίζετε ότι θα είναι μια γρήγορη διαδρομή σε φήμη και θα σας χαρίσει μια συμφωνία στη τηλεόραση, κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να καταφέρετε να περάσετε από την πρώτη σας δουλειά όταν θα χρειαστεί να ξεφλούδισετε τέσσερα τελάρα φάβα και να καθαρίσετε 30 κιλά baby καλαμάρια.

7) Μην εμπλακείτε στο "δράμα" της κουζίνας.

   Ακούγεται και θα ακούγεται πάντα. 

"Αυτός ο τύπος κάνει περισσότερα από εκείνον"
"Είδες πώς τα καταφέρνουν οι σερβιτόροι;"
"Αυτός/η πραγματικά δε τραβάει"
"Το έκανε λάθος, αλλά δεν είπε τίποτα"
"Η πίσω όψη του σπιτιού (κουζίνα) είναι καλύτερη από την μπροστά όψη του σπιτιού (σάλα)."

Είναι όλες καρκινικές ανοησίες. Μη πέσετε στην παγίδα. Ναι, οι σερβιτόροι κάνουν περισσότερα από σένα. Ο λιγότερο ταλαντούχος μάγειρας κάνει τα περισσότερα. Και ναι, οι άνθρωποι θα τα θαλασσώσουν και θα το καταλάβετε. Γίνετε το πρόσωπο με την καλή ηθική εργασίας που μπορεί να κοιτάξει πέρα από αυτό και  δείτε τη μεγάλη εικόνα. Βοηθήστε τους άλλους όταν συνειδητοποιείται ότι κάνουν κάτι λάθος. Πηγαίνετε νωρίτερα και φύγετε αργότερα. Γίνεται το άτομο που ο σεφ μπορεί να επικαλεστεί. Είστε σε αυτό για τους δικούς σας λόγους. Οπότε επιμείνετε σε αυτό και θα λάμψετε.

8) Οι καλύτεροι μάγειρες αναπτύσσουν το δικό τους στυλ.

   Μπορείτε να μάθετε από πολλούς ανθρώπους, αλλά οι καλύτεροι λαμβάνουν όσα έχουν μάθει και δημιουργούν πιάτα που τους εμπνέουν. Όπως οι μουσικοί που μαθαίνουν από άλλους καλλιτέχνες, και οι μεγαλύτεροι αναπτύσσουν τις δικές τους γραμμές. Εμπιστευθείτε από άλλους σεφ και άλλα εστιατόρια, αλλά ας είναι ένας καταλύτης να δημιουργήσετε αυτό που σας εμπνέει και αντανακλά το ποιος είστε. Να είστε ο αυθεντικός σας εαυτός και αφήστε τη προσωπικότητα σας να εισχωρήσει στη μαγειρική σας. Θα φανεί στα πιάτα σας και θα ανταμειφτεί. 

9) Αν ακολουθείτε τις παραπάνω συμβουλές, τότε αυτή εδώ θα είναι κατά πάσα πιθανότητα σημαντική για εσάς. 

   Οι άνθρωποι με ρωτούν όλη την ώρα "Ποιοι είναι οι σεφ που θαυμάζετε περισσότερο;". Το πιο σημαντικό πράγμα που ένας επιτυχημένος σεφ μπορεί να κάνει είναι να διδάξει και να ανταποδώσει. Να είναι φιλάνθρωπος. Οι σεφ που με ενθουσιάζουν περισσότερο είναι αυτοί που τρέχουν συμπαγή και οργανώνομένα εστιατόρια και να δίνουν πίσω στην κοινότητα. Σεφ, όπως ο Mario Batali, Michael Symon, Bobby Torture, Τοm Colicchio, John Besh, Suzanne Goin, Paul Kahan και τόσοι άλλοι, αυτοί οι σεφ περνούν περισσότερο χρόνο στο φιλανθρωπικό έργο απ΄ ότι στο εστιατόριό τους. Υποστηρίζουν ιδρύματα. Δώστε το χρόνο σας σε ανθρώπους που προσπαθούν να μάθουν. Δεν είναι μόνο ότι θα κάνει τη ζωή σας ολοκληρωμένη και πλούσια, αλλά αυτό θα σας κάνει να μαγειρεύετε καλύτερα. Σας το υπόσχομαι! Εμπνεύστηκα περισσότερο από μια κοπέλα που ποτέ δεν είχα συναντήσει. Με ενέπνευσε να βοηθήσω το ίδρυμα της, που με ενέπνευσε να ιδρύσω το δικό μου ίδρυμα, που χάρισε τόσα χαμόγελα σε χιλιάδες παιδάκια. Μπορείτε να κάνετε τη διαφορά, και προκειμένου να γίνετε μεγάλος σεφ, αυτό είναι ότι έχετε να κάνετε.

By. Mamulian Artur

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Sakai Takayuki. Τα ανεκτίμητα έργα τέχνης!

   Τον 16ο αιώνα η πόλη του Sakai, ονομαζόταν η Βενετία της Ανατολής και έγινε ιδιαίτερα γνωστή ως το εμπορικό επίκεντρο της Κίνας, της Ιαπωνίας και τις μεγαλύτερης εμπορικής περιοχής της Ασίας. Η περίοδος ακμής της πόλης Sakai αποτέλεσε τη βάση για το ρητό "Τα πάντα εμφανίζονται για πρώτη φορά στο Sakai". Η κατασκευή των μαχαιριών άρχισε από τα τέλη του 16ου αιώνα, όταν και ξεκίνησε η κατασκευή του Μαυσωλείου του Nintoku, όπου χρειάστηκε μεγάλος αριθμός σιδερένιων εργαλείων, όπως τσάπες και σκαπάνες, με αποτέλεσμα σιδεράδες από όλη τη χώρα να έρθουν στη περιοχή. Την εποχή εκείνη ο καπνός της Πορτογαλίας έγινε πολύ γνωστός παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ζήτηση σε μαχαίρια και εργαλεία κοπής που χρησιμοποιούνταν για τη κοπή του καπνού. Η κυβέρνηση αναγνώρισε τη συμβολή της πόλης στην ανάπτυξη της οικονομίας της περιοχής και της χώρας και ενέκρινε τα μαχαίρια αυτά ως "ιδιόκτητα" μαχαίρια της πόλης Sakai και άρχισαν να πωλούνται σε όλη τη χώρα με το σύμβολο "Sakai Kyoku". Η βιομηχανική εποχή όμως άνθησε με γοργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα η παραγωγή των εργαλείων να γίνεται μαζικά στα εργοστάσια. Οι σιδεράδες πλέον στράφηκαν στη κατασκευή κυνηγητικών μαχαιριών, σπαθιών και επαγγελματικών μαχαιριών κουζίνας, όπως deba, santoku, yanagiba, usuba, τα οποία χρησιμοποιούνταν από τους μάγειρες όλης της χώρας και σιγά σιγά εξαπλώθηκαν σε όλο το κόσμο. Το 1982 οι παραδοσιακές τεχνικές και οι ικανότητες των τεχνιτών  κατέστησαν τη δημιουργία μαχαιριών και επίσημα ως παραδοσιακή τέχνη της περιοχής.
   Τα μαχαίρια έχουν μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των Ιαπώνων από την αρχαία περίοδο. Οι δεξιότητες και οι τεχνικές των δασκάλων παγκόσμιας κλάσης έχουν κληρονομηθεί από τους τεχνίτες της νέας γενιάς, οι οποίοι έχουν εξελίξει τις τεχνικές αυτές. Οι τεχνίτες αυτοί καταφέρνουν να πάρουν το σίδερο που υπάρχει (σκουριασμένο) σε όλη τη γη και να το μετατρέψουν με τις απλές (κατά τη γνώμη τους) τεχνικές σε έργα τέχνης, όπως τα ονομάζουν. Ο πυρήνας της λεπίδας σφυρηλατείται με αναδιπλωμένο επιλεγμένο χάλυβα, με αποτέλεσμα να διαθέτει υπέρτατη ευκρίνεια και φωτεινότητα.  Έχει ειπωθεί ότι σε κάθε τέτοιο μαχαίρι υπάρχει παγιδευμένη η ψυχή του κάθε τεχνίτη. Ο σίδηρος με 0,04% έως 0,02% ονομάζεται χάλυβας. Εκτός από άνθρακα, ο χάλυβας περιέχει και πυρίτιο, μαγγάνιο, θείο και φώσφορο. Αυτά είναι τα 5 στοιχεία του χάλυβα. Η περιεκτικότητα σε φώσφορο και θείο περιορίζεται στο 0.4% όταν πρόκειται για επαγγελματικά μαχαίρια κουζίνας. Η προσθήκη χρωμίου στο χάλυβα, όταν αυτή είναι μεγαλύτερη από 12%, προσφέρει στο μαχαίρι αντίσταση στη διάβρωση προστατεύοντάς το από τη σκουριά. Αυτός είναι και ο λόγος που εφαρμόζεται μια στρώση στο εξωτερικό της λάμας από οξειδωμένο χάλυβα, ώστε να το προστατεύει από τον αέρα και την υγρασία. Τα άλατα, τα οξέα και τα ισχυρά χημικά που αφήνονται πολλές φορές στις επιφάνειες χωρίς να σκουπίζονται άμεσα, είναι υπεύθυνα για την μακροχρόνια καταστροφή των μαχαιριών. Έτσι η λεπίδα μπορεί να αρχίσει να αφήνει λεκέδες και να σκουριάζει, δεδομένου ότι η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής στρώσης ελαττώνεται. Για αυτόν τον λόγο, μετά από κάθε χρήση τα μαχαίρια θα πρέπει να καθαρίζονται άμεσα άσχετα από το αν είναι κατασκευασμένα από απλό χάλυβα ή ανοξείδωτο χάλυβα.
   Υπάρχουν πολλές σειρές της εταιρίας Sakai Takayuki, όπως Takayuki Hammered Damascus, Takayuki Damascus, Takayuki Damascus - Mr. Yamatsuka, Takayuki Grand Chef κ.ά.. Εγώ θα σας παρουσιάσω ένα μαχαίρι της σειράς Sakai Takayuki Hammered Damascus. Ένα Guyto (γενικής) 18εκ. 33 στρώσεων από ανοξείδωτο ατσάλι Δαμασκού με πυρήνα VG10. To VG10 είναι ο καλύτερος χάλυβας για μαχαίρια κουζίνας λόγο της σκληρότητας του, της ευκρίνειας και της αντοχής στους λεκέδες και στη σκουριά. Είναι σκληρότητας RC 60, που έχει επιτευχθεί με θερμική επεξεργασία, για να προσφέρουν άνεση και καλή αίσθηση κατά την χρήση τους και ευκολία στο ακόνισμα. Αυτό το μαχαίρι είναι δίκοπο με αποτέλεσμα να είναι εξίσου εύχρηστο για αριστερόχειρες. Η πολυεπίπεδη στρώση από ατσάλι Δαμασκού είναι σφυρήλατη με αποτέλεσμα να ενισχύει τη λεπίδα και να του δίνει αυτή τη πανέμορφη εικόνα. Είναι όλα χειροποίητα και ακονισμένα στο χέρι, επενδυμένα με λαβές από ξύλο mahogany. Είναι σχετικά ελαφριά και λεπτά για τις ικανότητες τους. Η τιμή του είναι στα 130€.
   Οι τιμές των μαχαιριών είναι ποικίλες από 100€ έως 990€. Σίγουρα όμως θα επιβραβεύσει αυτούς που θα κάνουν την θαρραλέα κίνηση να δώσουν το "κάτι" παραπάνω για ένα μαχαίρι. Εξάλλου είπαμε πως είναι και έργα τέχνης.
    Όποιος ενδιαφέρεται για τα μαχαίρια της εταιρίας Sakai Takayuki μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας για πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των μαχαιριών,

https://www.youtube.com/watch?v=zUXM2ECazSQ

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Ichiban, ο "πρώτος" ατσαλάκωτος Ιάπωνας!

   Η σειρά μαχαιριών Ichiban είναι μια από τις ποιο νέες σειρές Ιαπωνικών μαχαιριών που έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά. Ichiban σημαίνει στα Ιαπωνικά "πρώτος", κάτι που μαρτυρά εξαρχής την ποιότητα αυτών των μαχαιριών. Είναι μια πολύ γνωστή σειρά μαχαιριών, στην Ιαπωνία και όχι μόνο, στους μάγειρες και chefs. Πραγματικά είναι έργα τέχνης που αργά ή γρήγορα θα εκτιμήσουν οι χρήστες σε κάθε κουζίνα.
   Είναι μαχαίρια ελαφριά με αποτέλεσμα να βοηθάνε στην γρήγορη και αποτελεσματική κοπή. Αποτελούνται από ανοξείδωτο ατσάλι Δαμασκού, που δεν φθείρεται εύκολα και δεν σκουριάζει. Παραμένει κοφτερό για μεγάλο χρονικό διάστημα, αρκεί βέβαια να φροντίζεται σωστά! Οι περισσότεροι τύποι της σειράς αυτής είναι δίκοπα, κάτι που το καθιστά εύχρηστο τόσο σε δεξιόχειρες όσο και σε αριστερόχειρες. Ταυτόχρονα όμως δε το αποτρέπει από το να κάνει τέλειες, λεπτομερής και καθαρές κοπές. Αυτό οφείλεται στις διάφορες στρώσεις χάλυβα (από 10 έως 19) κατά μήκος της λεπίδας που του δίνει και την συγκεκριμένη ανθεκτικότητα. Η ξύλινη λαβή που διαθέτουν, επιτρέπουν την σταθερή και γρήγορη κοπή. Ωστόσο δε το αποτρέπουν να χρήσιμοποιείται σε ένα μεγάλο εύρος κινήσεων.  Το χαμηλό κόστος τους και  το κόστος συντήρησης είναι ένα σημαντικό κριτήριο επιλογής τους από τους επαγγελματίες μάγειρες.
   Κάθε έμπειρος και επαγγελματίας σεφ θα αναγνώριζε  ότι η ποιότητα αυτού του μαχαιριού είναι πολύ ανώτερη από εκείνη των κοινών υπό-πρότυπων μαχαιριών  καθώς τα υλικά που χρησιμοποιούνται για αυτό το μαχαίρι είναι υλικά από τα πιο υψηλής ποιότητας και κλάσης. Η εταιρία Japanny που είναι η επίσημη έμπορος των μαχαιρών είναι δίκαια περήφανη για αυτό που διαθέτει στου επαγγελματίες καταναλωτές του.  Η τιμή τους ξεκινάει από 90$ (μαχαίρι γενικής) και φτάνει τα 699 για τις special εκδόσεις του.
   Όποιος ενδιαφέρεται για τα μαχαίρια της εταιρίας Ichiban μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας για πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των μαχαιριών,

By. Mamulian Artur

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Sous-Vide, η μέθοδος μαγειρέματος που κάνει τη διαφορά.

      To sous-vide είναι μια γαλλική μέθοδος μαγειρέματος τροφίμων, τα οποία σφραγίζονται σε αεροστεγές πλαστικές σακούλες και μπαίνουν σε ένα δοχείο με νερό και μαγειρεύονται περισσότερο χρόνο από το συνηθισμένο, μερικές φορές και 72 ώρες, σε σταθερή θερμοκρασία, τυπικώς περίπου 55°C – 60°C για τα κρέατα και υψηλότερη για τα λαχανικά. Σκοπός είναι να μαγειρέψουμε το προϊόν ομοιόμορφα, χωρίς να το έχουμε ψήσει τελείως στο εσωτερικό του, κρατώντας τα προϊόντα πιο ζουμερά.
    Η μέθοδος αυτή άρχισε να χρησιμοποιείται το 1799 από τον Sir Benjamin Thompson, αν και αυτός χρησιμοποιούσε τον αέρα ως μέσο μεταφοράς. Το 1960 καθιερώθηκε  ως μια βιομηχανική μέθοδος συντήρησης. Το 1974 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο εστιατόριο Troisgros, από τον Pierre και Michel Troisgros, στη Γαλλία. Ανακάλυψαν πως όταν μαγείρευαν το foie-gras με αυτή τη μέθοδο διατηρούσε την αρχική του εμφάνιση και δεν έχανε υπερβολικές ποσότητες από το λίπος του και είχε καλύτερη υφή.
   Η σφράγιση του προϊόντος μέσα στις πλαστικές ανθεκτικές σακούλες, κρατά του χυμούς και το άρωμα του προϊόντος που σε άλλη περίπτωση θα χανόταν. Με την τοποθέτηση του τροφίμου σε λουτρό νερού, του οποίου η θερμοκρασία ρυθμίζεται στην επιθυμητή τελική θερμοκρασία, αποφεύγεται η πιθανότητα να το κάψουμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπορούμε να μαγειρέψουμε με ακρίβεια το τρόφιμο. Επίσης τα τρόφιμα διατηρούνται πιο ζουμερά, λόγω του ότι το κυτταρικό τοίχωμα δε σπάει με αποτέλεσμα να ”παγιδεύονται” μέσα οι χυμοί του. Στη περίπτωση του κρέατος το κολλαγόνο που υπάρχει μετατρέπεται σε ζελατίνη και δε σκληραίνει. Στο μαγείρεμα των λαχανικών, που θέλουμε να αποφύγουμε να τα μαλακώσουμε, η μέθοδος αυτή μας επιτρέπει να τα “παστεριώσουμε” αν είναι απαραίτητο κρατώντας τα τραγανά.
   Από γαστρονομικής άποψης ο αποκλεισμός του αέρα είναι δευτερεύον, αλλά αυτό έχει πραγματική σημασία: επιτρέπει τα μαγειρεμένα τρόφιμα να διατηρούνται για περισσότερο χρόνο ακόμη και στο ψυγείο λόγο του αποκλεισμού του οξυγόνου  από το τρόφιμο που τα αποτρέπει από την οξείδωση.
   Ο χρόνος μαγειρέματος καθορίζεται  από το κέντρο του στοιχείου, όταν φτάνει πολύ κοντά στην απαιτούμενη θερμοκρασία. Στη συνέχεια η θέρμανση πρέπει να σταματήσει αμέσως. Γι’ αυτόν λόγο το προϊόν πρέπει να κρυώσει ακαριαία. Αν δε γίνει αυτό, κατά τη διάρκεια του τελικού μαγειρέματος το τρόφιμο από έξω θα είναι παραμαγειρεμένο και από μέσα ωμό.
   Τα τρόφιμα ωστόσο πρέπει να μαγειρεύονται σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες για να τα θεωρούμε “παστεριωμένα”. Το ψάρι πρέπει να είναι μαγειρεμένο πάνω από τους 55°C, το κρέας πρέπει να φτάσει τους 59°C. Παρ’ όλα αυτά αν φαγωθούν μέσα στις επόμενες 4 ώρες μπορούν να θεωρηθούν και ασφαλή. Τέτοια τρόφιμα είναι το sushi, το tartar μοσχαριού κτλ. Τα παστεριωμένα τρόφιμα μπορούν να διατηρηθούν στο ψυγείο μέχρι και 2 εβδομάδες και για μήνες στην κατάψυξη.
   Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται από πολλά εστιατόρια να τον κόσμο από τους Chef τους, όπως Heston Blumenthal, Thomas Keller, Grant Achatz, Ferran Adria, Alessandro Stratta, Ettore Botrini και άλλους. Χρησιμοποιείται και για μαγείρεμα στο σπίτι, σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις βέβαια λόγο τις τιμής του εξοπλισμού.

By. Mamulian Artur

Sani Gourmet


   Κάθε χρόνο τον Μάιο, συναντάμε στην Χαλκιδική ένα φεστιβάλ γαστρονομικής τέχνης, το Sani Gourmet. Όπου βλέπουμε τους καλυτέρους Έλληνες και ξένους Chef , που με το πάθος τους για την κουζίνα δημιουργούν μια mini κάρτα για την εβδομάδα εστίασης και οίνου στο Σάνι. Είναι ένα γεγονός το οποίο επιδιώκει την απόλαυση του τουρίστα, την νέα πτυχή της ελληνικής κουζίνας με την παράδοση και το μέλλον να δείχνουν το επίπεδο του κάθε διάσημου Chef και της καλοδουλεμένης τους ομάδας.

  



Θα αναφερθουμε στους 5 καλυτερους του φεστιβαλ:

Γιώργος Βενιέρης. Menu:

Κολοκυθόπιτα στο βάζο
Ιμάμ
Μουχλιασμένο τυρί| τσούσκες | μικρός κήπος
Καραβίδες και αγκινάρες αλά πολίτα χωρίς υφές τατάκι με παγωμένη σκόνη άνηθου
Nem chua με χοιρινό γύρο και επιρροές από την Ελλάδα
Γραβιέρα τρύπας με κρέμα κρασιού
Μπουγάτσα
Μπανάνα | αλμυρή καραμέλα | φυστικοβούτυρο


Έκτορας Μποτρίνι. Menu:

Ντομάτα, ελιά, βασιλικός
Πίτα
Σπανάkι | τυρί
Αβγά καγιανά
Finocchiona | Τομάτα
Carpaccio ξιφία αναφορά στην Ελλάδα
Κάπαρη | ούζο
Χτένια on the rocks
Σουπιά | αχινός | αλμυρίκι | κρίταμο
Μοσχαράκι γιουβέτσι
Κριθαράκι | τυρί Σαν Μιχάλη
Σαν γλυκό τζατζίκι
Γιαούρτι | αγγούρι
Παγωτό καϊμάκι




Χριστόφορος Πέσκιας. Menu με όνομα ``Κονσέρβες ανεξίτηλες στον χρόνο``

Ντολμαδάκια γιαλαντζί
Φέτα | ελαιόλαδο
Καλαμαράκια
Σάλτσα ντομάτας
Τόνος
ελαιόλαδο | πιπερίτσες
Corned beef με αυγά
Foie gras | αυγό ποσέ
Κομπόστα ροδάκινο



Νίκος Καραθάνος. Menu

Μους μελιτζανοσαλάτας, σφαίρα ελιάς , κανταΐφι κοτόπουλου, γιαούρτι wasabi
Χέλι Χαλκιδικής καραμελιζέ
Αυγοτάραχο τρικαλινού | πράσινο μήλο σε υφές
Πατάτες Jacket μουσακά
Λαβράκι
Μαύρος ταραμάς | αλμυρίκια | σως αχινού
Χαλβάς σοκολάτας



Και το Menu του Περικλή Κοσκινά

Ψαρόσουπα
Λαβράκι ταρτάρ | πατάτα | καρότο | σέλινο | αχινός 
Χωριάτικη
Ντομάτα γεμιστή | φρέσκια ρίγανη | χλωρό
Αυγό ‘’τηγανητό’’ με άγρια σπαράγγια
Τραγανό αυγό | σπαράγγια | σύγκλινο | αρσενικό
Σφυρίδα γιουβέτσι
Σφυρίδα | κριθαράκι
Λαδορίγανη
Αφρός λεμονιού | κρέμα ελαιόλαδου | ρίγανη | κάπαρη


By. Gkipalis Andreas