mpara titlon

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Sous-Vide, η μέθοδος μαγειρέματος που κάνει τη διαφορά.

      To sous-vide είναι μια γαλλική μέθοδος μαγειρέματος τροφίμων, τα οποία σφραγίζονται σε αεροστεγές πλαστικές σακούλες και μπαίνουν σε ένα δοχείο με νερό και μαγειρεύονται περισσότερο χρόνο από το συνηθισμένο, μερικές φορές και 72 ώρες, σε σταθερή θερμοκρασία, τυπικώς περίπου 55°C – 60°C για τα κρέατα και υψηλότερη για τα λαχανικά. Σκοπός είναι να μαγειρέψουμε το προϊόν ομοιόμορφα, χωρίς να το έχουμε ψήσει τελείως στο εσωτερικό του, κρατώντας τα προϊόντα πιο ζουμερά.
    Η μέθοδος αυτή άρχισε να χρησιμοποιείται το 1799 από τον Sir Benjamin Thompson, αν και αυτός χρησιμοποιούσε τον αέρα ως μέσο μεταφοράς. Το 1960 καθιερώθηκε  ως μια βιομηχανική μέθοδος συντήρησης. Το 1974 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο εστιατόριο Troisgros, από τον Pierre και Michel Troisgros, στη Γαλλία. Ανακάλυψαν πως όταν μαγείρευαν το foie-gras με αυτή τη μέθοδο διατηρούσε την αρχική του εμφάνιση και δεν έχανε υπερβολικές ποσότητες από το λίπος του και είχε καλύτερη υφή.
   Η σφράγιση του προϊόντος μέσα στις πλαστικές ανθεκτικές σακούλες, κρατά του χυμούς και το άρωμα του προϊόντος που σε άλλη περίπτωση θα χανόταν. Με την τοποθέτηση του τροφίμου σε λουτρό νερού, του οποίου η θερμοκρασία ρυθμίζεται στην επιθυμητή τελική θερμοκρασία, αποφεύγεται η πιθανότητα να το κάψουμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπορούμε να μαγειρέψουμε με ακρίβεια το τρόφιμο. Επίσης τα τρόφιμα διατηρούνται πιο ζουμερά, λόγω του ότι το κυτταρικό τοίχωμα δε σπάει με αποτέλεσμα να ”παγιδεύονται” μέσα οι χυμοί του. Στη περίπτωση του κρέατος το κολλαγόνο που υπάρχει μετατρέπεται σε ζελατίνη και δε σκληραίνει. Στο μαγείρεμα των λαχανικών, που θέλουμε να αποφύγουμε να τα μαλακώσουμε, η μέθοδος αυτή μας επιτρέπει να τα “παστεριώσουμε” αν είναι απαραίτητο κρατώντας τα τραγανά.
   Από γαστρονομικής άποψης ο αποκλεισμός του αέρα είναι δευτερεύον, αλλά αυτό έχει πραγματική σημασία: επιτρέπει τα μαγειρεμένα τρόφιμα να διατηρούνται για περισσότερο χρόνο ακόμη και στο ψυγείο λόγο του αποκλεισμού του οξυγόνου  από το τρόφιμο που τα αποτρέπει από την οξείδωση.
   Ο χρόνος μαγειρέματος καθορίζεται  από το κέντρο του στοιχείου, όταν φτάνει πολύ κοντά στην απαιτούμενη θερμοκρασία. Στη συνέχεια η θέρμανση πρέπει να σταματήσει αμέσως. Γι’ αυτόν λόγο το προϊόν πρέπει να κρυώσει ακαριαία. Αν δε γίνει αυτό, κατά τη διάρκεια του τελικού μαγειρέματος το τρόφιμο από έξω θα είναι παραμαγειρεμένο και από μέσα ωμό.
   Τα τρόφιμα ωστόσο πρέπει να μαγειρεύονται σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες για να τα θεωρούμε “παστεριωμένα”. Το ψάρι πρέπει να είναι μαγειρεμένο πάνω από τους 55°C, το κρέας πρέπει να φτάσει τους 59°C. Παρ’ όλα αυτά αν φαγωθούν μέσα στις επόμενες 4 ώρες μπορούν να θεωρηθούν και ασφαλή. Τέτοια τρόφιμα είναι το sushi, το tartar μοσχαριού κτλ. Τα παστεριωμένα τρόφιμα μπορούν να διατηρηθούν στο ψυγείο μέχρι και 2 εβδομάδες και για μήνες στην κατάψυξη.
   Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται από πολλά εστιατόρια να τον κόσμο από τους Chef τους, όπως Heston Blumenthal, Thomas Keller, Grant Achatz, Ferran Adria, Alessandro Stratta, Ettore Botrini και άλλους. Χρησιμοποιείται και για μαγείρεμα στο σπίτι, σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις βέβαια λόγο τις τιμής του εξοπλισμού.

By. Mamulian Artur

Sani Gourmet


   Κάθε χρόνο τον Μάιο, συναντάμε στην Χαλκιδική ένα φεστιβάλ γαστρονομικής τέχνης, το Sani Gourmet. Όπου βλέπουμε τους καλυτέρους Έλληνες και ξένους Chef , που με το πάθος τους για την κουζίνα δημιουργούν μια mini κάρτα για την εβδομάδα εστίασης και οίνου στο Σάνι. Είναι ένα γεγονός το οποίο επιδιώκει την απόλαυση του τουρίστα, την νέα πτυχή της ελληνικής κουζίνας με την παράδοση και το μέλλον να δείχνουν το επίπεδο του κάθε διάσημου Chef και της καλοδουλεμένης τους ομάδας.

  



Θα αναφερθουμε στους 5 καλυτερους του φεστιβαλ:

Γιώργος Βενιέρης. Menu:

Κολοκυθόπιτα στο βάζο
Ιμάμ
Μουχλιασμένο τυρί| τσούσκες | μικρός κήπος
Καραβίδες και αγκινάρες αλά πολίτα χωρίς υφές τατάκι με παγωμένη σκόνη άνηθου
Nem chua με χοιρινό γύρο και επιρροές από την Ελλάδα
Γραβιέρα τρύπας με κρέμα κρασιού
Μπουγάτσα
Μπανάνα | αλμυρή καραμέλα | φυστικοβούτυρο


Έκτορας Μποτρίνι. Menu:

Ντομάτα, ελιά, βασιλικός
Πίτα
Σπανάkι | τυρί
Αβγά καγιανά
Finocchiona | Τομάτα
Carpaccio ξιφία αναφορά στην Ελλάδα
Κάπαρη | ούζο
Χτένια on the rocks
Σουπιά | αχινός | αλμυρίκι | κρίταμο
Μοσχαράκι γιουβέτσι
Κριθαράκι | τυρί Σαν Μιχάλη
Σαν γλυκό τζατζίκι
Γιαούρτι | αγγούρι
Παγωτό καϊμάκι




Χριστόφορος Πέσκιας. Menu με όνομα ``Κονσέρβες ανεξίτηλες στον χρόνο``

Ντολμαδάκια γιαλαντζί
Φέτα | ελαιόλαδο
Καλαμαράκια
Σάλτσα ντομάτας
Τόνος
ελαιόλαδο | πιπερίτσες
Corned beef με αυγά
Foie gras | αυγό ποσέ
Κομπόστα ροδάκινο



Νίκος Καραθάνος. Menu

Μους μελιτζανοσαλάτας, σφαίρα ελιάς , κανταΐφι κοτόπουλου, γιαούρτι wasabi
Χέλι Χαλκιδικής καραμελιζέ
Αυγοτάραχο τρικαλινού | πράσινο μήλο σε υφές
Πατάτες Jacket μουσακά
Λαβράκι
Μαύρος ταραμάς | αλμυρίκια | σως αχινού
Χαλβάς σοκολάτας



Και το Menu του Περικλή Κοσκινά

Ψαρόσουπα
Λαβράκι ταρτάρ | πατάτα | καρότο | σέλινο | αχινός 
Χωριάτικη
Ντομάτα γεμιστή | φρέσκια ρίγανη | χλωρό
Αυγό ‘’τηγανητό’’ με άγρια σπαράγγια
Τραγανό αυγό | σπαράγγια | σύγκλινο | αρσενικό
Σφυρίδα γιουβέτσι
Σφυρίδα | κριθαράκι
Λαδορίγανη
Αφρός λεμονιού | κρέμα ελαιόλαδου | ρίγανη | κάπαρη


By. Gkipalis Andreas

Τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου (No.6-No.10)


   Επιστρέφουμε αυτή την εβδομάδα με τα επόμενα 5 καλύτερα εστιατόρια του κόσμου. Μια λίστα με πολλές εκπλήξεις και εστιατόρια από κάθε γωνιά της γης.
  
   Νο.6 στη λίστα μας το D.O.M,που βρίσκεται στο Sao Paolo της Βραζιλίας. Διευθύνεται από τον Chef, Ιστορικό και Βοτανολόγο Alex Atala. Γνωστό για τη χρήση των τοπικών συστατικών της “μητέρας Βραζιλίας”, όπως ο ίδιος αποκαλεί τη πατρίδα του, ο  Alex Atala ερευνά και αξιοποιεί τη πλούσια πηγή σε συστατικών της χώρας του, ιδιαίτερα του δάσους του Αμαζονίου. Το άνοιγμα του εστιατορίου έμελλε να αλλάξει την ιστορία της σύγχρονης γαστρονομίας στη Βραζιλία. Θεωρείται ως το καλύτερο εστιατόριο της Ν.Αμερικής τα τελευταία τέσσερα χρόνια και από το 2006 περιλαμβάνεται στο κατάλογο. Τον Μάιο του 2012 το εστιατόριο έφτασε της 4η θέση και φέτος βρίσκεται στην 6η.    
   Το είδος της κουζίνας του εστιατορίου θα λέγαμε ότι είναι ιδιαίτερα καινοτόμο, καθώς χρησιμοποιεί προίοντα  όπως χυμό από tucupi (βγαίνει από τις ρίζες ενός φυτου), ψάρια pirarucu και piraiba, το βότανο Jambu και ταπιόκα από αλεύρι μανιόκας. Μερικά από τα highlights πιάτα είναι η Fettuccine , με την Καρδιά φοίνικα  με σάλτσα Carbonara  , τόνος με κρούστα σουσαμιού με φρέσκα και σοτέ καρδιά φοίνικα και μανιτάρια και Skatefish , τηγανιτό σε εμφιαλωμένο βούτυρο  και λεμονοθύμαρο με καπνιστό Mandioquinha με μπρόκολο και αφρό φιστικιού.
   Είμαστε σίγουροι ότι το εστιατόριο αυτό θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει και τα επόμενα χρόνια με πιάτα εμπνευσμένα από το άγριο δάσος του Αμαζονίου, με τον Chef Alex Atala να μετατρέπει τα πιάτα του σε πίνακες ζωγραφικής.
 
   Ακολουθεί στη θέση Νο.7 το εστιατόριο Dinner by Heston Blumenthal που βρίσκεται στο London των Ηνωμένων Βασιλειών. Άνοιξε τον Ιανουάριο του 2011 και κέρδισε το πρώτο του βραβείο Michelin τον επόμενο κιόλας χρόνο και κατέλαβε την 9η θέση στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου. Φέτος βρίσκεται στην 7η θέση και τον επόμενο χρόνο πιστεύεται ότι θα είναι ακόμη πιο ψηλά.
   Η Βρετανική γαστρονομική ιστορία που εξορύσσεται σε πιάτα εντυπωσιακά και νόστιμα αποτελέσματα. Το εστιατόριο είναι πλήρως σχεδιασμένο από τον θρυλικό βρετανό Chef Heston Blumenthal και το δεξί του χέρι Ashley Palmer-Watts.
Το εστιατόριο έψαξε και βρήκε παραδοσιακές Βρετανικές συνταγές από το 14ο αιώνα και τα εξέλιξε με τις σύγχρονες τεχνικές μαγειρικής που μόνο ο Blumenthal γνωρίζει σε τολμηρά πιάτα. Το menu του εστιατορίου αλλάζει κάθε τρεις μήνες με πιάτα όπως παγωτό από κρεατόπιτα, χτένια και μπιζέλια με κέτσαπ αγγουριού και περγαμόντο να κάνουν την εμφάνιση τους.
   Το εστιατόριο είδη έχει κάνει αίτηση για το 2ο αστέρι Michelin και 6ο για τον Blumenthal. Είμαστε βέβαιοι ότι θα το αποκτήσει!!

   
    Επόμενο και ΝΟ.8 είναι το Arzak, ένα εστιατόριο στο San Sebastian της Ισπανίας. Το εστιατόριο βρίσκεται σε ένα κτήριο του 1897, και κληροδοτήθηκε από παππούδες των σημερινών ιδιοκτητών Jose Maria Arzak, Escolastica Lete και η κόρη τους Elena, που τo μετέτρεψαν σε ένα πανδοχείο κρασιού και σε μια παραδοσιακή ταβέρνα. Η επόμενη γενιά των Juan Ramon Arzak και Francisca Arratibel το ανέλαβε και το μετέτρεψε σε ένα εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών. Το εστιατόριο διαθέτει τρία αστέρια Michelin και καταλαμβάνει την 8η θέση στο πίνακα με τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου και  βρίσκεται συνολικά 8 χρόνια στη λίστα.
  
   Στη κουζίνα του εστιατορίου απονεμήθηκε το βραβείο το Διεθνές βραβείο Βάσκων για την “προσαρμογή της γαστρονομίας, μιας από τις πιο σημαντικές παραδόσεις στη Χώρα των Βάσκων, στη νέα αποχή και την εξέλιξή τους”. Το εστιατόριο βασίζεται στην εκμετάλλευση των τοπικών προϊόντων που αποδίδουν τον πολιτισμό και την κουλτούρα των Βάσκων στα πιάτα τους.  Στη κουζίνα τους έχουν προσθέσει και στοιχεία της μοριακής κουζίνας που κάνουν τα πιάτα ακόμη πιο “περίεργα”. Το πιάτο ορόσημο του εστιατορίου είναι ο “αστακός σε μια τραγανή κρούστα από πατάτα με σάλτσα cobaiba και κόκκινη σφαίρα πιπεριάς”.

  
Νο.9 στη λίστα μας το εστιατόριο Steirereck, που βρίσκεται στη Wien της Αυστρίας.  Σπάζοντας για πρώτη φορά φέτος το φράχτη του top 10, μετά από πέντε χρόνια που βρίσκεται στη λίστα. Θεωρείται από τα πιο σικ εστιατόρια της Βιέννης.
   Το εστιατόριο προσφέρει δημιουργική αυστριακή και διεθνή κουζίνα και έχει βαθμολογηθεί με τρία αστέρια Michelin. Το περιοδικό “Restaurant Magazine” το 2012 έδωσε για πρώτη φορά το ειδικό βραβείο Show Food στο εστιατόριο. 

Το Menu του εστιατορίου περιλαμβάνει πιάτα που περιέχουν περίεργα λαχανικά και ξεχωριστά βότανα και μπαχαρικά. Προσφέρει, επίσης, μια
ποικιλία από τοπικά τυριά και ψωμιά. Τα παραδοσιακά πούρα και ποτά (whiskey) και κυρίως τα κρασιά είναι αυτά που το κάνουν να ξεχωρίζει από όλα τα εστιατόρια της Αυστρία. Ο σχεδιασμός του εσωτερικού χώρου είναι πολύ μοντέρνος. Το καλοκαίρι το εστιατόριο προσφέρει δείπνο στη βεράντα  δίπλα σε ένα ποτάμι κοντά σε έναν καταπληκτικό κήπο.

   
   Τελευταίο εστιατόριο Νο.10 στη λίστα μας είναι το Vendôme, που βρίσκεται στο Bergish Gladbach, κοντά στη Κολωνία της  Γερμανίας. Chef του εστιατορίου είναι ο Joachim Wissler. Το εστιατόριο ψηφίστηκε ως το 10ο καλύτερο εστιατόριο για το 2013, μετά από 6 χρόνια συμμετοχής.
   Τα τοπικά συστατικά και η παράδοση έρχεται στο παρασκήνιο στις εγκαταστάσεις του εστιατορίου με την avant-garde κουζίνα που διαθέτει να το κάνει ξεχωριστό στη Γερμανία.
Παρά την ονομασία του, που είναι όνομα Γαλλικής πόλης, δεν σερβίρει Γαλλικό φαγητό. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ πιο μακριά από τη γαλλική κουζίνα. Τα γερμανικά προϊόντα έρχονται στο παρασκήνιο παρουσιασμένα εξαιρετικά με την avant-gard κουζίνα. Το Menu περιλαμβάνει γύρο στα 25 πιάτα που είναι έτοιμα να μας δώσουν ένα μάθημα της γερμανικής γαστρονομίας.

By. Mamulian Artur

Ιαπωνικά μαχαίρια Tojiro, ένας από τους 5 πρώτους.

    Πάνω από μισό αιώνα η εταιρία Tojiro, που εδρεύει στην πόλη Tsubate, Niigata της Ιαπωνίας, βελτιώνει μέρα με τη μέρα τη τεχνολογία παρασκευής και τη ποιότητα των παραδοσιακών μαχαιριών της.  Η τελευταία σειρά της, με την ονομασία Tojiro DP, είναι μια σειρά από σφυρήλατα μαχαίρια που δικαίως  θεωρούνται από τα μαχαίρια κορυφαίας ποιότητας.
   Μερικά από τα μαχαίρια της εταιρίας έχουν πιστοποιηθεί από το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας της Ιαπωνικής κυβέρνησης με το βραβείο Good Design Award. Τώρα η εταιρία έχει πάνω από 500 είδη και οι πωλήσεις της βασίζονται κυρίως στα μαχαίρια της σειράς DP, καθώς διαθέτει και μαχαίρια οικονομικότερα.
   Η κατασκευή γίνεται πολύ προσεκτικά κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες για να αποφευχθεί η μεταφορά μορίων διοξειδίου του άνθρακα μεταξύ των μετάλλων κατά την διαδικασίας της επίστρωσης των ανόμοιων αυτών μετάλλων. Η εταιρία χρησιμοποιεί εξαιρετικής ποιότητας μέταλλα και χάλυβα υψηλής αξίας. Είναι επενδυμένα μαχαίρια, που σημαίνει ότι παίρνουν ένα μεγάλο κομμάτι της υψηλής ποιότητας VG-10 χάλυβα και την εφαρμόζουν εξωτερικά

ενός πιο ήπιου πύρινα από ανοξείδωτο ατσάλι Δαμασκού. Η διαδικασία ωστόσο δεν είναι τόσο απλή καθώς ένα μαχαίρι περνάει από πολλά στάδια μέχρι να τελειοποιηθεί. Αυτά είναι η σφυρηλάτηση, η λείανση, η μπορντούρα, η συγκόλληση, η στίλβωση κτλ. Κάθε διαδικασία γίνεται σε ξεχωριστό τομέα του εργαστηρίου της εταιρίας. Αυτό σημαίνει ότι τα μαχαίρια αυτά δεν σκουριάζουν τόσο εύκολα, όσο τα απλά μαχαίρια χάλυβα. Ο χάλυβας αυτός έχει δείκτη σκληρότητας 60 Rockwell και παρέχει 9° με 12° γωνία λεπίδας δίνοντας περισσότερη ευκρίνεια κοπής. Η τριπλή παραδοσιακού στυλ λαβή Micarta, έχει το κατάλληλο βάρος για να ισορροπεί το μαχαίρι στο χέρι του χρήστη.    
   Η εταιρία είναι ένας από τους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς μαχαιριών στην Ιαπωνία. Δεδομένου της ταχύτατης ωρίμανσης της εταιρίας, έχει δοθεί η δυνατότητα στην εταιρία να επικεντρωθεί στη τοπική οικονομία, στο περιβάλλον και στην υγεία. Με αυτό τη καινοτόμο μέθοδο DP σφυρηλάτησης , η εταιρία πέτυχε τη μαζική παραγωγή των επιστρωμένων μαχαιριών και είναι ιδιαίτερα αναγνωρισμένη από τον κόσμο. Οι τιμές κυμαίνονται από 80€ (μαχαίρι του Chef) και μπορεί να φτάσουν τα 450€ για μαχαίρια που κατασκευάζονται κατά παραγγελία.
   Ως πρωτοπόρος της επένδυσης επαγγελματικών μαχαιριών κουζίνας , θα συνεχίσει να κάνει την προσπάθεια για την ανάπτυξη , τις τεχνικές στα προϊόντα της .
   Βρίσκουμε τα μαχαίρια αυτά πολύ πιο ελαφριά απ’ ότι δείχνουν. Δε θέλουν συχνό ακόνισμα και αν χρειαστούν κάποια στιγμή, η λεπίδα παίρνει εύκολα τη μορφή που είχε αρχικά. Είναι πολύ βολικά στο χέρι και η ισορροπία τους είναι εξαιρετική με αποτέλεσμα να μη χρειάζεται σημαντική πίεση για να κόψουν τα προϊόντα.
   Όποιος ενδιαφέρεται για τα μαχαίρια της εταιρίας Tojiro μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας για πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των μαχαιριών.

By. Mamulian Artur

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Τα 5 καλύτερα εστιατόρια στην Ελλάδα


    Το περιοδικό Αθηνόραμα κάθε χρόνο αναζητά και αξιόλογεί τα καλύτερα εστιατόρια στην Ελλάδα και τους απονέμει το βραβείο του Χρυσού σκούφου.  
   Στην πρώτη θέση βρίσκουμε το περίφημο Etrusco με βαθμολογία 16,5/20 . Με τον Chef του Έκτορα Μποτρίνι να δημιουργεί πιάτα βασισμένα σε στοιχεία της φύσης, όπως τα χτένια on the rock, με ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς γίνετε να βλέπεις το βασικό υλικό σε μια τόσο αληθινή εκδοχή. Ο συνδυασμός της παράδοσης και της εξελιγμένης ιδέας που διαθέτει, παράγει ένα αποτέλεσμα που θα το δεις στο απίστευτο Κερκυραϊκό Μπορουρδέτο, σαν έναν καμβά ζωγραφικής να συνδυάζει όλα τα χρώματα. 
     Δεύτερη θέση η Γαλάζια Hytra με βαθμολογία 16/20. Στο ατελείωτο γαλάζιο του Σαρωνικού συναντάμε την θερινή κατοικία της Hytra. Η γαλάζια Hytra βρίσκετε στο ξενοδοχείο ``Westin`` στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Ο Chef του Νίκος Καραθάνος, βραβευμένος πια από πέρυσι με αστέρι Michelin, μας δείχνει πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει. Η ικανότητα  του  να κερδίζει της εντυπώσεις τον πελατών σε κάθε πιάτο, κάνουν την συνέχεια πιο εύκολη, ειδικά για ένα επίπεδο που βρίσκετα η Γαλάζια Hytra. Αυτό το πάντρεμα του μοντερνισμού και της παράδοσης δίνει ένα λαμπρό αποτέλεσμα, θέλοντας να εξερευνήσει κάθε πιάτο που βγαίνει από την κουζίνα του διάσημου Chef.
   Τρίτη θέση Funky Gourmet 16/2. Το Funky Gourmet στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτήριο. Ο χώρος του σε ταξιδεύει, σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι σε ένα παραμύθι. Η δημιουργικότητα και η φαντασία τον δυο Chef Νίκου Ρούσσου και της Γεωργιάννας Χιλιαδάκη, φαίνεται σε κάθε πιάτο τους, οπού σε κάνει να κοιτάς επι πέντε λεπτά το κάθε υλικό που έχει το πιάτο πάνω του, δίχως να έχεις φαΐ ακόμα ούτε μια μπουκιά. Το Funky Gourmet με το αστέρι Michelin που κατέχει, έχει άλλον αέρα και συνεχίζει ακάθεκτο. Όταν βλέπεις μια εκδοχή ``ελληνικής ταβέρνας`` σε ένα μοντέρνο εστιατόριο, αναρωτιέσαι για το αποτέλεσμα.
   Τέταρτη θέση Σπονδή 16/20. Είναι ένα εστιατόριο πρώτης κλάσης που χαρακτηρίζεται για την υψηλή της γαστρονομική τέχνη, με δυο αστέρια Michelin. Έχασε την πρώτη θέση ( από το Etrusco ) μετά την αποχώρηση του Arnaud Bignon. Στη Σπονδή βλέπεις μια τέλεια γαλλική κουζίνα που προσπαθεί να επανέλθει την κορυφή όπως πριν δυο χρόνια. Ο χώρος του εστιατορίου διασταυρώνει την λεπτότητα και την αρμονία, τιμώντας τη μακροχρόνια παράδοση προς την τελειότητα.
   Πέμπτη θέση Squirrel 16/20. Στην Χαλκιδική βρίσκουμε τον Chef Herve Pronzato, χρόνια επικεφαλής στην ``Σπονδή``, συνδυάζει την προχωρημένη τέχνη μαζί με την τόλμη και τη πρωτοτυπία σε μια αβαν-γκαρτ κουζίνα που δίνει εκρηκτικά αποτελέσματα. Το κύριο χαρακτηριστικό τον πιάτων είναι ο νατουραλισμός που κυρίαρχεί και η ιδιαιτερότητα για την κάθε λεπτομέρεια οπού κάθε πελάτης θα εκτιμήσει τις νέες γεύσεις σε πολλά πιάτα όπως το περιστέρι με την ταμπούρα γλυκοπατάτας και μια υπέροχη μαρμελάδα μελιτζάνας.




By. Gkipalis Andreas

Ιαπωνικά μαχαίρια της εταιρίας Hattori.

   
   Ο Ichiro Hattori είναι ένας Ιάπωνας σιδηρουργός διάσημος για τα χειροποίητα μαχαίρια που φτιάχνει. Στην ηλικία των 66 και με πείρα πάνω από 50 χρόνια, άρχισε τη εκπαίδευση του δίπλα στο πατέρα του. Το 1971, ο ίδιος έχει ανοίξει το δικό του εργαστήριο και άρχισε να παράγει τη δικιά του σειρά μαχαιριών κουζίνας υψηλής ποιότητας,  όπως και  μαχαίρια κυνηγίου . Τα μαχαίρια Hattori απέκτησαν γρήγορα μεγάλη φήμη από τους τελικούς χρήστες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό για την καλή ποιότητα κατασκευής  τους. Υπάρχουν τρεις σειρές η KD Hattori, η FH Hattori και η HD Hattori. Καθένα από αυτά έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά και τιμή. Σκοπός μας είναι να κάνουμε μια ανασκόπηση της κάθε γραμμής και να σας πούμε τη γνώμη μας για τα μαχαίρια τόσο από αισθητική άποψη όσο και από άποψη επιδόσεων.

   Ξεκινάμε με τη σειρά Hattori KD. Είναι χειροποίητα σφυρήλατα μαχαίρια που κατασκευάστηκαν από την ομάδα του Hattori στην πόλη Seki της Κίνας. Οι λεπίδες είναι κατασκευασμένες από ατσάλι που ονομάζεται Cowry X  και είναι νικελωμένα με ανοξείδωτο χάλυβα Δαμασκού (Damascus Steel).
Η Cowry X  είναι κατασκευασμένο από σκληρή σκόνη χάλυβα, που αναπτύχθηκε αρχικά από τη Daibo Steel Co. ειδικά για μαχαίρια υψηλής απόδοσης κοπής. Αποτελείται από μείγμα χάλυβα υψηλού άνθρακα 3%, μαζί με 20% Hi Χρώμιο, 1% Μολυβδαίνιο και 0.3% Βανάδιο. Μπορεί να μετριαστεί σε Rockwell σκληρότητα HR 63ή υψηλότερη, χωρίς να πάρει την ευθραυστότητα των άλλων τύπων χάλυβα. Το αποτέλεσμα είναι ένα πανέμορφο μαχαίρι που μπορεί να ακονίζεται πανεύκολα χωρίς να “ξεφλουδίζει” η λάμα του. Η λαβή είναι κατασκευασμένη από Micarta Black Linen, που είναι ένα μαύρο συνθετικό υλικό, που είναι αρκετά ελκυστικό οπτικά. Η ιδιαιτερότητα των μαχαιριών αυτών είναι ότι τα αισθάνεσαι μεγάλα στο χέρι, άλλα έχουν ασυνήθιστα ελαφρύ βάρος. 
  

  Η FH σειρά είναι η νεότερη της εταιρίας Hattori που παρήχθησαν με συνεργασίας της εταιρίας με μίας ομάδας από λάτρεις μαχαιριών Ιαπωνικού στυλ στις Η.Π.Α.. Η ατσάλινη λεπίδα του αποτελείται από χάλυβα VG-10 Cobalt. Η λαβή που έχει επιλεχτεί είναι και πάλι από Micarta Black Linen που επιλέχτηκε για την αντοχή και την άνεση που προσφέρουν. Το μαχαίρι έχει επίσης ένα στερεό ανοξείδωτο στήριγμα από χάλυβα.
 

   Τελευταία η HD σειρά της εταιρίας Hattori. Αποτελείται από χάλυβα VG-10 που έχει σφυρηλατηθεί με 63 στρώσεις χάλυβα Δαμασκού (Damascus Steel) και έχουν μια λεπίδα από ανοξείδωτο ατσάλι. Το VG-10 ένας νέος χάλυβας που αποτελείται από 0.95%-1% απλό Άνθρακα, 1.2% Μολυβδαίνιο, 0.10%-0.30% Βανάδιο με επιπλέον 1.30%-1.50% Κοβάλτιο που έχει προστεθεί για επιπλέον σκλήρυνση. Έχουν Rockwell σκληρότητα 60-61 HRC. Στη λεπίδα του μαχαιριού υπάρχει χαραγμένο το όνομα Ichiro Hattori. Όλα τα μαχαίρια της σειράς αυτής έρχονται με λαβές που είναι από συνθετικό ξύλου εμπλουτισμένα με πλαστική ρητίνη, οι επονομαζόμενες Pakkawood, με τρία πριτσίνια από ανοξείδωτο χάλυβα.  

   Πιστεύουμε ότι τα μαχαίρια αυτά είναι περισσότερο “έργα τέχνης” παρά επαγγελματικά μαχαίρια κουζίνας. Πολλοί επαγγελματίες του εξωτερικού χρησιμοποιούν αυτά τα μαχαίρια. Στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν είναι τόσο διαδεδομένα λόγο της τιμής τους που κυμαίνεται από 152€ (το μαχαίρι του Chef) και φτάνουν ως τα 1.000€ (οι special εκδόσεις του).

   Όποιος ενδιαφέρεται για τα μαχαίρια της εταιρίας Hattorι μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας για πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των μαχαιριών.  

By. Mamulian Artur

Martin Berasategui. Η ζωή και το κατόρθωμά του.

      Ο Martin Berasategui είναι ένας Βάσκος Chef και ιδιοκτήτης του ομώνυμου εστιατορίου στο Lasarte-Oria, Gupizkoa στην Ισπανία. Είναι ένας από τους σημαιοφόρους, μαζί με τον Ferran Andria, της ισπανικής avnat-garde κουζίνας.
   Άρχισε να ασχολείται με τη μαγειρική από πολύ μικρός εκπαιδευόμενος στο πλευρό της μητέρας του Gabrielα και της θεία του Maria στο παραδοσιακό βασκικό εστιατόριο που είχε η οικογένεια τους. Ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας, ο μόνος που έδειξε ότι η μαγειρική τον ενδιαφέρει επαγγελματικά, και ανέλαβε το εστιατόριο του μόλις στα 20 μετά το θάνατο του πατέρα του. Κατά τη διάρκεια των διακοπών σπούδαζε μαγειρική, ζαχαροπλαστική, τεχνικές παρασκευής αλλαντικών και παγωτού στη Γαλλία, κυρίως στη περιοχή της Les Landes. Εργαζόταν πάνω από 7 χρόνια σε πολλές σημαντικές κουζίνες, όπως του Michel Guerard και του Alain Ducasse στο Monaco. Στη συνέχεια εφάρμοζε σταδιακά τις νέες του ιδέες και τεχνικές στο εστιατόριο της οικογένειας του.
   Τελικά το 1993, αφού ανέπτυξε το δικό του προσωπικό στυλ, ήταν πλέον σε θέση να ανοίξει το δικό του εστιατόριο, πολύ κοντά στο εστιατόριο της οικογένειάς του. Το εστιατόριο Martin Berasategui Restaurant, όμως το ονόμασε, ξεκίνησε την επανεξέταση της βασκικής κουζίνας εφαρμόζοντας τεχνικές που είχε μάθει από όλο τον κόσμο. Το 1986 κέρδισε το 1ο του αστέρι Michelin και τελικά το 2001, έγινε το τέταρτο εστιατόριο στην Ισπανία, που βραβεύτηκε με τρία αστέρια Michelin.
   Το εστιατόριο περιλαμβάνει τη δική του ομάδα δημιουργικής κουζίνας που ασχολείται αποκλειστικά με τη παρασκευή νέων πιάτων και την εφαρμογή νέων τεχνικών. Παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε πολλά εστιατόρια και βιομηχανίες τροφίμων.    
   Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά για το Berasategui και την ομάδα του για να πετύχει κάποιο εστιατόριο, εξαιρετικά προϊόντα, ειδικευμένες τεχνικές και κυρίως σκληρή δουλειά. Οι παράγοντες αυτοί είναι που δίνουν στο εστιατόριο το ειλικρινές και αρμονικό μεταξύ των προϊόντων στυλ της  βασκικής κουζίνας. Προτιμά να χρησιμοποιεί τοπικά προϊόντα, ειδικά προϊόντα που καλλιεργούνται στο κήπο του εστιατορίου από τους  ίδιους, με φυσικές διαδικασίες, και διαδραματίζει πλήρως το ρόλο του στη δημιουργική κουζίνα.  Επικεντρώνεται σε ισπανικά προϊόντα όπως το ελαιόλαδο, το κρασί και το σκόρδο. Είναι και ένας τρόπος για τον Berasategui να θυμάται τα παιδικά του χρόνια που πέρασε στις κουζίνες τις οικογένειάς του.   
   Ο Martin Berasategui μετά την αναδιαμόρφωση του ομίλου Berasategui, όταν δύο στενοί συνεργάτες του διέκοψαν τη συνεργασία τους μαζί του για να αναλάβουν το Mugaritz, το El Bodegon de Alejandro και το Guggenheim, έδωσαν στον Berasategui την ευκαιρία να επινοήσει νέα έργα. Στα μέσα του 2009, ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να ανοίξει ένα νέο εστιατόριο στη Shanghai της Κίνας, το Martin Shanghai. Άνοιξε επίσημα το Σεπτέμβριο του 2009 σε ένα ιδιαίτερα ελκυστικό χώρο, σε ένα γαλλικού στυλ αρχοντικό που χρονολογείται από το 1921, κοντά στο γνωστό πάρκο Xujiahui, με τρεις όμορφες βεράντες και συνολικής χωρητικότητας 150 ατόμων.
   Δεν σταματάει όμως εκεί. Αναπτύσσει νέες συνεργασίες με διάφορους ομίλους και ψάχνει συνεχώς νέες ιδέες και τεχνικές για να μας εκπλήσσει τα επόμενα 30 χρόνια, όπως λέει και ο ίδιος.

By. Mamulian Artur